O książce: 2014 / Co zaskakujące, ta fantastyczna historia, pełna tragedii i nieodwracalnych strat, rozpoczęła się w realnym świecie, w odległych Indiach Wschodnich, a może nawet w drodze do niego – w pobliżu najmilszego przylądka świata – Przylądka Dobrej Nadziei. Tam zakończy się szczęśliwie, nawet po trzystu latach, dzięki Rosjance Katyi o holenderskim nazwisku Blank. Dlatego powieść splata trzy wątki i losy ludzi z trzech krajów – Rosji, Holandii i Indonezji. „Żywe cienie Wayanga” to powieść współczesna, oparta na prawdziwych wydarzeniach historycznych, ale z fantazyjnymi założeniami, skłaniająca się nie tylko do rozrywki. , ale w kierunku intelektualnym. Zawiera wiele ciekawych, a nawet szokujących informacji, dostarcza nie tylko opisu życia w kilku kierunkach czasowych i przestrzennych, ale także jego zrozumienia. Temat – „zbrodnia i kara” (odpłata za czyny przeciwko wolności człowieka) zostaje ukazany na przykładzie głównych bohaterów służących Holenderskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej, która przez 400 lat była głównym instrumentem europejskiej polityki kolonialnej praca opiera się na założeniu, że w ogóle świat, w którym żyjemy, to wciąż świat prawa, sprawiedliwości i porządku. Stwierdza to jedno z najważniejszych pojęć filozofii – pojęcie sprawiedliwości. Świadczą o tym starożytne święte teksty, na których opiera się chrześcijaństwo i hinduizm, Sanatana Dharma. Lektura powieści staje się fascynująca dzięki zastosowaniu środków ekspresyjnych języka rosyjskiego, a także takich technik artystycznych, jak metafikcja historyczna, pastisz, fabula, retrospekcja, surrealizm. W narrację wpleciona jest mitologia słowiańska i balijska, legendy holenderskie oraz rosyjski folklor. Powieść przeznaczona jest dla jak najszerszego grona czytelników, bez ograniczeń wiekowych. Ale szczególnie dla tych, którzy interesują się historią i przygodą, którzy uwielbiają podróżować do krajów zamorskich. Czytelników zainteresuje nie tylko wczuwanie się w bohaterów, ale także dowiedzenie się wiele o odległych, niemal legendarnych Holenderskich Indiach Wschodnich i ich nowoczesnym skrawku lądu – słynnej na całym świecie turystycznej wyspie Bali (tylko w 2013 r. odwiedziło 3,28 mln turystów ze wszystkich krajów świata); o początkach przyjaźni między narodami rosyjskim i holenderskim za sprawą cara całej Rusi, a później cesarza wszechrosyjskiego Piotra Wielkiego. Powieść „Żywe cienie Wayanga” jest trudna do porównania z innymi dziełami śledzi linie Rosja - Holandia, Holandia - Indie Wschodnie i Rosja - Indie Wschodnie (Indonezja), podczas gdy inni autorzy ujawniają z reguły jeden z tych kierunków. O holenderskiej opresji kolonialnej pisali Holender Eduard Douwes Dekker (Multatuli) i Anglik Joseph Conrad (a dokładniej Polak urodzony w Imperium Rosyjskim). Powszechnie znana jest powieść Siergieja Szewińskiego „Indie Wschodnie” (1933), w której również ten temat został ujawniony, ale nie ma ona związku z Rosją. Ukazały się dwie współczesne książki o Bali – „Jedz. Modlić się. Miłość” i „Bali. Sześć akrów w raju” – opisują współczesne wydarzenia na Bali bez wycieczek w historię. Imiona postaci, bohaterów eposów ludowych, nazwy geograficzne i nazwy dzieł sztuki, pomników kultury, świątyń religijnych podawane są w języku ojczystym. w przypisach, co ułatwia zrozumienie czytelnikom nieznanych słów, a jednocześnie dostarcza pełniejszych informacji na ich temat, a w przyszłości będzie nieocenioną pomocą tłumaczowi na inne języki. Według autora książkę można przetłumaczyć na język angielski, indonezyjski, holenderski i inne.